Labayru Hiztegia

joko Eu

1 iz.

juego. Gralm. ref. al que se ejecuta bajo ciertas reglas o normas y esp. al juego de naipes.

Berba-jokoa; hitz-jokoa: Juego de palabras.

Karta-jokoa: Juego de cartas.

Pelota-/Pilota-jokoa.

Herri-jokoak: Deportes rurales.

Ahari-jokoa: Pelea de carneros con apuestas.

esr Jokorik hoberena, gutxien dirauena: Mucho gana, quien no juega.

sin olgeta, jolas

2 iz.

juego. Ref. a las cartas que se reparten a cada jugador.

Jokoa igarri deutso.

Suertea badozu eta joko ona suertau ezkero, irabazi egingo dogu.

sin eskualdi

3 iz.

juego en que se apuesta dinero.

Jokorako zaletasuna gaixoa da batzuengan.

esr Jokoa ez da errenta, hobe oilaskoa erreta: Mucho gana quien no juega.

4 iz.

jugarreta, mala acción.

Joko txarra egin deuskue.

sin txakurkeria

5 iz. Gram.

conjugación; flexión; combinación, juego de términos.

Izen-jokoa.

Aditz-jokoa.

Euskereak daukaz berba-jokoak besteak ez legezkoak.

sin jokabide, aditz-joko

6 iz. Kirol.

juego.

Lehenengo seteko aurreneko jokoetan huts gehiegi egin zituen tenislari suitzarrak.