Argazkia: Labayru Fundazioa
llamar Es
1 vb. Captar la atención o avisar
deitu, -(r)i dei | deadar/deiadar | hots | oihu egin, zantzo | aupadea/aupada egin (a gritos).
Llámale a tu hermano para que venga: Dei iezaiozu anaiari etor dadin. (bat)
Alguien te llama desde la calle, asómate al balcón para ver quién es: Deadar egiten jabiltzu nonor kaletik eta urten eizu balkoira ikusteko nor dan. (bizk)
2 vb. Telefonear
(telefonoz) deitu.
La llamé ayer mismo para saber cómo estaba: Atzo bertan deitu nion nola zegoen jakiteko. (bat)
3 vb. Citar o convocar
deitu, dei | hots | deialdia egin, galdegin, lotu, (hitz)ordua | eguna ipini (tb. con jarri y emon/eman).
Llamar a juicio: Auzitara deitu.
4 vb. Pedir ayuda
En caso de emergencia, llámame tranquilamente: Larrialdietan, deitu eidazu ardura barik. (bizk)
5 vb. Designar con una palabra
-(r)i esan, deitu.
Cuando era pequeño le llamaban "cabezón": Txikitan "buruhandi" esaten eutsien. (bizk)
6 vb. Atraer o gustar
gustau/gustatu, gustuko | gogoko euki/eduki (tb. con izan), gogoa eroan/eraman (llamar la atención).
El golf es un deporte que no me llama nada: Golfa ez jat bape gustetan. (bizk)
7 vb. Golpear una puerta
(atea) jo, bulkatu, oles egin.
Han llamado a la puerta: Atea jo dute. (bat)
8 vb., vb. prnl. Dar nombre y tenerlo
deitu; // solo [vb.] -(r)i izena ipini | jarri | emon/eman; solo [vb. prnl.] izan, izena euki/eduki | izan.
Llamar por su nombre, nombrar: Izentau/izendatu.
Sus amigos le llaman Txiki: Lagunek Txiki deitzen deutsie. (bizk)
Todavía no saben cómo llamar a la niña: Hondino ez dakie ze izen ipini umeari. (bizk)
Ese chico se llama Mikel: Mutil horrek Mikel du izena. (bat)
¿Cómo se llamaba? Se llamaba Jesusa: Zelan jakon izena? Jesusa jakon izena. (bizk)