Argazkia: Labayru Fundazioa
manar Es
1 vb.
isuri, -(r)i erion/jariatu | jario | inotsi.
Se alarmó cuando vio la cantidad de sangre que manaba de la herida: Zauriari erion odol-zirristadea ikusi ebanean, larritu egin zan.
sin brotar