Labayru Hiztegia

orroa (bizk) orro (bat) Eu

1 iz.

mugido.

Behiek orroa egiten dabe larran.

Basapiztien orroa bildurgarriak.

sin murrusa, marruma

2 iz.

rebuzno.

sin arrantza

3 iz.

alarido, grito lastimero.

Haren negarrak eta orroak gure etxeraino heltzen ziran.

sin aiene

4 iz.

bramido, berrido, grito.

Orroa ikaragarri bat eginda. (J. Kerexeta)

5 iz.

borborigmo, ruido de tripas.

Gose balitz legez, tripak orroa egiten deutsie.

sin sabel-orroa/-orro