Argazkia: Labayru Fundazioa
rematar Es
1 vb. Dar fin
amaitu, azkendu, -(r)i azken ikutua emon/-(r)i azken ukitua eman, -(r)i azkena emon/eman, -(r)i amaierea emon/-(r)i amaiera eman, -(r)i buru emon/eman, errematau/errematatu, koroatu.
Remató la cena con un buen licor: Afaria pattar ona hartuta amaitu eban.
sin terminar
2 vb. Ref. a moribundos, poner fin a la vida
hil, -(r)i heriotzea emon/-(r)i heriotza eman, gorpuztu; col tragau/tragatu, akabau/akabatu, garbitu, gogortu.
Tras aquella caída tuvieron que rematar al caballo para que no sufriera: Zaldia erori eta gero, bertan garbitu behar izan zuten sufri ez zezan.
3 vb. Agotar o consumir
agortu, ahitu, amaitu, gastau/gastatu, bukatu, akitu, hutseratu, endurtu.
4 vb. Acabar de estropear
errematau/errematatu, errementau/errementatu, -(r)i atzena | akabua | errematea emon/eman, -(r)i akaberea emon/-(r)i akabera eman, guztiz zapaldu | sakatu | haustu | zapuztu.
Estaba deprimido y esa noticia lo ha rematado: Triste egon da eta horrek barriorrek guztiz errementau dau.
5 vb. En costura
errematau/errematatu.
Sólo me falta rematar las puntas: Puntak errematetea baino ez dot falta.
6 vb. Ref. a mercaderías, liquidar
errematean emon/eman, enkantean saldu.
7 vb. En deporte
errematau/errematatu.