Labayru Hiztegia

sakon Eu

1 adj., adb.

profundo -da, hondo -da.

Zopea gura dauenari plater sakona ipiniko jako.

Zulo sakon bat egin eben ura aterateko.

Behea sakon egoala-ta, ez zan ausartu uretara sartzen.

sin hondogabe, hondobako, zingotsu, barna

2 iz.

depresión, sitio hondo.

Etxe-ondoan solo bat daukie eta sakonean arboladi ederra.

3 adj., adb. (irud.)

profundo -da, intenso -sa; profundamente.

Samintasun sakona.

Esangura sakoneko berbak.

Sakon aztertu beharreko gaia.

4 iz. (irud.)

interior, parte más profunda.

Kanpotik ez eban iragarten, baina sakonean baeutsan gorrotoa.

Orduko nahigabea sakonean daukat gordeta.

sin hondo