Argazkia: Labayru Fundazioa
trabar Es
1 vb. Ref. a animales, sujetar con trabas
-(r)i konpada | lokarria ipini (tb. con jarri), -(r)i urkea/urka ipini | jarri (con la horca), trabau/trabatu, peiatu.
2 vb. Inmovilizar
gelditu, lotu, -(r)i eutsi (retener), -(r)i oratu | heldu (agarrar).
El niño trabó a su padre por las piernas para que no se fuese: Umeak aitari hanketatik heldu eutsan joan ez ekion. (bizk)
3 vb. Enlazar o unir palabras, ideas, etc.
lotu, batu, buztartu/uztartu (fig.).
4 vb. Impedir el desarrollo de algo
traba | enbarazu egin, trabau/trabatu, oztopatu, eragotzi, destorbatu.
5 vb. Ref. a masas o líquidos, espesar
Se me ha trabado demasiado la salsa: Saltsea lar loditu jat. (bizk)
6 vb. Ref. a conversaciones, etc., iniciar
-(r)i ekin, hasi, lagun egin (ref. a la amistad).
Ha trabado amistad con los vecinos: Auzokoakaz lagun egin da. (bizk)
Ha trabado conversación con el compañero de trabajo: Lankideagaz hasi da berbetan. (bizk)
sin entablar
7 vb. prnl. Tartamudear
(mihina) trabau/(mihia) trabatu, berbartu, toteldu, moteldu, totelka hitz egin | berba egin.
Se traba mucho al hablar: Hitz egitean askotan trabatzen da. (bat)
8 vb. prnl. Engancharse
katigatu, trabau/trabatu; tropezarse estropezu | behaztopa egin, behaztopatu, trebukatu.
Se ha trabado la puerta de la cocina y no podemos entrar: Ezkaratzeko atea trabau egin da eta ezin gara sartu. (bizk)