tener vértigo
1 loc.
-(r)i burua joan | arindu, zorabiotu/zorabiatu, mareatu, -(r)i ondoeza | larrikuntzea/larrikuntza egin (tb. con etorri), larri | ondoezik parau/paratu (tb. con ipini y jarri).
Tengo vértigo a las alturas: Goi-ganeetan egon ezkero, burua joan egiten jat. (bizk)
