haize, haize erre (cálido y seco); de tormenta afruntu, ekatx-/ekaitz-haize, aldagoi (huracán); muy frío haize gorri | gordin, antsin (cierzo), antzigar, lei-haize (helado).
Onomatopeya ref. a viento suave: pir-pir, firi-firi.
Sopla un viento gélido: Lei-haizea dabil; haize honek umeak daukaz.
El viento movía las hojas acompasadamente: Haizeak orriei firi-firi eragiten eutsen.
esrViento fuerte trae lluvia: Haize erauntsiak, ura.
2s.m.pl.Corriente o circunstancia
korronte, mobimentu/mugimendu, joera (tendencia); racha aldi, bolada; época sasoi, garai; situación egoera, situazino/situazio.
Los vientos de la revolución eran evidentes en el país: Herrian nabariak ziren iraultzaren boladak.
Soplan nuevos vientos en el campo de la tecnología: Teknologia arloan joera berriak datoz.
El director nos reunió para advertirnos de que corrían malos vientos en la empresa: Zuzendariak enpresaren egoera txarraren berri emateko elkartu gintuen.
ezer be(re)/ere izan ez, ezereza izan, alperrekoa/alferrekoa | ustela | hutsa izan; exprhaizeak eroan/eraman, ahuntzaren gauerdiko eztula | aharrausia izan.
Lo escrito permanece, el resto se lo lleva el viento: Idatzita dagoenak baino ez dirau, bestea alferrekoa da. (bat)
esrLas palabras se las lleva el viento: Esana haizeak daroa; berba hutsak eta ahuntzaren gauerdiko aharrausia bardin. (bizk)