Argazkia: Labayru Fundazioa
violentar Es
1 vb. Ejercer violencia
-(r)i indar | saka | bortxa egin, -(r)i (indarrez) sakatu, (indarrez) estutu, bortxatu; someter zapaldu, azpiratu, menpe(ra)tu, menderatu.
2 vb. Abrir algo utilizando la fuerza
indarrez zabaldu | edegi/ireki | askatu; romper apurtu, hausi/hautsi, puskatu, eten.
Se nos olvidaron las llaves, así que violentamos la ventana para entrar en casa: Giltzak ahaztu eta leihoa indarrez edegi behar izan genduan etxera sartzeko.
3 vb., vb. prnl. Poner violento
estutu, larritu, kezkatu, artegau/artegatu, arbindu (agobiar), lotsatu (avergonzar); enfadar haserratu/haserretu, berotu (expr.); // sólo [vb.] -(r)i estutu | larritu | kezkatu eragin; sólo [vb. prnl.] estu | larri | artega parau/paratu (tb. con ipini y jarri).
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Le violenta que hablemos de ese tema: Halako solasak entzuteak lotsarazi egiten du; lotsatu egiten da horren ganean egiten dogunean berba.
No se violenten, les atenderemos a todos en unos instantes: Ez zaitezte estutu, berehala hartuko zaituztegu eta.