Argazkia: Labayru Fundazioa
vocear Es
1 vb. Dar voces o gritos
txilio | deadar/deiadar | garrasi | oihu | zarata egin, txilioka | deadarka/deiadarka | garrasika | oihuka | zarataka egon (tb. con ibili); expr sokorru egin, sokorruka | arrantzaka egon.
2 vb. Divulgar a voces
aldarri egin, aldarri(ka) ibili, aldarrikatu.
El pescadero suele vocear su buen género por todos los barrios: Jenero ona dakarrela-ta ibilten da aldarri arrain-saltzailea auzorik auzo.
3 vb. Hablar en voz muy alta
oso ozen | altu | gogor berba egin (tb. con hitz egin y mintzatu).
sin vociferar
4 vb. (fig.) Airear o dar a conocer
deadarrez/deiadarrez | oihuz esan (tb. con zabaldu).
Voceó nuestro secreto a los cuatro vientos: Gure sekretua deadarrez zabaldu eban bazter guztietara.