Argazkia: Labayru Fundazioa
akuilu-ezten (bat) akulu-ezten (bizk) Eu
1 iz.
aguijón, punta de la aguijada.
Akuilu-eztena sartu zion idiari: Le metió la punta de la aguijada al buey. (bat)
sin akulugan (bizk)/akuilu-gain (bat), ezten, gan, mintz