1 adj., s. (Persona) canalla
doilor, zital, zirtzil, gaizto, donga, zatar, gaizkile, gizatxar, bilau, zabar, ezbeharreko (indeseable); expr lupu, zapo/apo, ziraun, azpisuge, andur (clás.).
Al final quedó claro que el hombre era un auténtico bellaco: Gizona zital hutsa zela argi geratu zen azkenean.
