Argazkia: Labayru Fundazioa
bigungarri Eu
1 iz., adj.
elemento ablandador, lenitivo, suavizante.
Buztarria ipinteko, idiai narruzko ugal bigungarria jarten jake azpitik minik hartu ez daien: Para colocar el yugo, a los bueyes se les pone una correa de cuero blando para que no se hagan daño. (bizk)
sin aringarri
2 iz.
edredón, cojín, acolchadura.
Bigungarria hartuizu eperdipean, sano da aulkia gogorra eta: Ponte un cojín en el culo, que la silla es muy dura. (bizk)