1 adj., s.
guzurrezko/gezurrezko, faltso/faltsu; ref. solo a pers guzurti/gezurti, iruzurti, maulati, zaplandari (lisonjero); col guzurrontzi/gezurrontzi, suntsipurdi, guzur-/gezur-jario; traidor traidore, saltzaile, sator (fig.); hipócrita arpegi/aurpegi biko, ustel.
Vivimos en un mundo embustero: Gezurrezko munduan bizi gara; gure mundu hau guzurrez beterik dago.
