Labayru Hiztegia

facultativo -va Es

1 adj. Opcional

aukerako, hautazko.

La asistencia a clase será facultativa: Eskolara joatea aukerakoa izango da.

sin voluntario -ria

2 adj. De la facultad para hacer algo

eskubideko, eskumeneko, eskubide-*.

Ley facultativa de caza: Ehizako eskubide legea.

3 adj., s. (Persona) que tiene estudios superiores

fakultatibo.

4 s. Médico

osagile, sendagile, mediku, atxeter, osatzaile, sendatzaile, barberu (clás.), ontsatzaile (sanador).

En cuanto el enfermo empeoró, llamaron al facultativo: Gaixoak txarrera egitean, medikuari deitu zioten. (bat)

sin médico -ca