Argazkia: Labayru Fundazioa
hilbehar Eu
1 iz.
necesidad de morir, destino del mortal.
Beste gaixo barik hilbeharrez hil da.
Hilbeharra tristea da danontzat.
2 adj.
mortal, destinado a morir.
Badakigu hilbeharrak garela, noiz, ordea, ez dakigu. (P. Argaiñaratz)