Argazkia: Labayru Fundazioa
individuo -dua Es
1 s. Persona sin identidad
lagun, persona/pertsona, buru; mas gizon(ezko), morroi; fem andra(zko)/andre(zko), emakume(zko).
Algunos individuos escaparon en tren, la mayoría, sin embargo, no pudo hacerlo: Gizonezko batzuek trenez ihes egin zuten, gehienek, ostera, ez zuten hori egiteko modurik izan.
sin tipo -pa
2 s.m. Persona independiente
gizabanako, norbanako, banako, norbera, bakotx/bakoitz.
3 s.m. Ser
lagun, buru.
4
ikusi individual