Argazkia: Labayru Fundazioa
lotsa izan Eu
1 ad. lok., ad. da
avergonzarse, dar vergüenza.
Lotsa da berbetan: Le da vergüenza hablar. (bizk)
Arpegira begiratzen be lotsa naz: Me da vergüenza hasta mirarle a la cara. (bizk)
Zuri deitzeko lotsa izan da oindino beragaz haserratuta egongo zaralakoan: Le daba vergüenza llamarte porque pensaba que seguirías enfadado con él. (bizk)
Zeren lotsa zara?: ¿De qué te avergüenzas?
Sartu zaitez barrura; lotsa zara ala?: Entra, ¿o es que te da vergüenza?
Ni sekula ez naiz izan lotsa, esan behar dena aurrez edonori esateko: A mí nunca me ha dado vergüenza decir a la cara lo que pienso. (bat)
2 ad. lok., ad. da
esr Adiskide eta diru duenaren bihotza ez da alkatearen lotsa: El corazón del que tiene amigos y dinero no teme al juez.