Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

obnubilar Es: 1 vb., vb. prnl. Ref. a facultades mentales, ofuscar

-(r)i burua hartu | nahastau/nahastatu, -(r)i lausotu, itsutu (fig.).

Cuando la envidia le obnubila no sabe ni lo que hace: Inbidiak itsututa dagoanean, ez daki zer egiten dauen be.

No se obnubilaron ante aquel contratiempo: Ustekabe harek ez eutsen burua nahastau.

: 2 vb., vb. prnl. Fascinar o deslumbrar

liluratu, txunditu, sorgindu (fig.), izugarri | ikaragarri gustau/gustatu, zurtz eginda itxi/utzi (dejar de piedra).

Me obnubiló lo que nos contó sobre su país: Bere herriari buruz kontatu zigunak liluratu egin ninduen.

Sus palabras me obnubilaron: Haren berbek zurtz eginda itxi ninduen.