Argazkia: Labayru Fundazioa
sustraibako Eu
1 adj., izlg.
que no tiene raíces, desarraigado -da.
Landara sustraibakoak nekez hartu leike indarrik: Una planta sin raíces difícilmente podrá hacerse fuerte. (bizk)
2 adj., izlg.
Sustraibako berbak baino ez dira: Son palabras vanales.
3 adj., izlg.
sin fundamento, insustancial, que no tiene fuste.
Sustraibakoa denez, ez dauka konponbiderik: Es un insustancial y no tiene remedio. (bat)