Argazkia: Labayru Fundazioa
avisar Es
1 vb. Advertir o aconsejar
aholkatu, -(r)i aholku(a) | argibideak emon/eman, -(r)i kontseju emon/-(r)i kontseilu eman, kontseilatu, gomendatu, gaztigatu (hacer saber).
Te avisó, pero no le hiciste caso: Emon eutsun kontseju, baina zuk kasurik be ez. (bizk)
2 vb. Dar noticia
esan, -(r)i barri emon/-(r)i berri eman, -(r)i abisua emon/-(r)i abisu eman, jakinaren ga(i)nean/gainean ipini | jarri, kontuan jarri | ipini, -(r)i jakinarazo/jakinarazi (tb. en vizc. jakinazo), -(r)i jakin eragin, -(r)i mezutu | gaztigatu, ohartarazi.
Tan solo ha venido para avisarnos de que alguien ha llamado: Nonork deitu dauela esateko baino ez da etorri. (bizk)
-Hoy cerraremos a las cinco. -Sí, ya me han avisado: -Gaur bostetan zarratuko dogu. -Bai, halan jakinarazo deuste. (bizk)
3 vb. Llamar o convocar
[-(r)i] deitu, dei | hots | deialdia egin, galdegin, bildu, (hitz)ordua | eguna ipini (tb. con jarri y emon/eman).
Hay que avisar a la gente para que venga diez minutos antes: Jendeari hamar minutu lehenago etorri dadin deitu behar zaio. (bat)