Labayru Hiztegia

banatzaile Eu

1 iz., adj.

distribuidor -a, repartidor -a; que distribuye.

Osaba izentau eben ondasunen banatzaile izan zedin: Nombraron al tío para que fuera el distribuidor de los bienes. (bizk)

Ogi-banatzailea egunean-egunean etortzen zaigu: El repartidor de pan viene cada día. (bat)

sin partitzaile

2 iz., adj.

despilfarrador -a, gastador -a; que despilfarra.

Gazteena izan da semerik banatzaileena: El más despilfarrador ha sido el hijo menor. (bizk)

sin etxekalte, gastatzaile, xahutzaile

3 iz., adj.

separador -a; que separa.

4 iz., adj. Gram.

distributivo -va.

Koordinazio banatzailea: Coordinación distributiva.

Adjektibo banatzailea: Adjetivo distributivo.

sin distributibo