Argazkia: Labayru Fundazioa
bris-bris Eu
1 onomat., adb.
Voz que hace referencia a la acción de brillar, resplandecer, fulgurar; brillando, resplandeciendo.
Bris-bris ageri zan eguzkia goienean: Apareció el sol brillando en lo más alto. (bizk)
sin diz-diz