Argazkia: Labayru Fundazioa
callar Es
1 vb. No decir lo que se sabe
esan | aitatu/aipatu ez, isilik euki/eduki | izan; esconder gorde, estaldu/estali, ezkutau/ezkutatu.
Callé la verdad pero luego me arrepentí: Ez neban egia esan eta gero damutu egin jatan.
2 vb., vb. prnl. Enmudecer
isildu, mututu, mintzuldu; // sólo [vb.] -(r)i isildu eragin, isilarazo/isilarazi (tb. en vizc. isilduazo), bozatu (fig.).
Voz usada para hacer callar: ixi, ixo, xo.
Le encanta hablar, no calla nunca: Berba egitea asko gustetan jako horri, isildu be ez da egiten.
sin enmudecer