Argazkia: Labayru Fundazioa
desatar Es
1 vb. Soltar
askatu, nasaitu/lasaitu, lasatu/laxatu, jaregin, librau/libratu, klak egin (expr.).
Se desató el pelo: Ulea askatu eban. (bizk)
Se me ha desatado un zapato: Zapata askatu zait. (bat)
sin desligar
2 vb. prnl. Perder la mesura
gehiegi | lar(regi) [egin | jan | ...], neurriz ga(i)netik/gainetik [egin | jan | ...], lotsea/lotsa galdu (perder la vergüenza).
Cuando coge un poco de confianza se desata: Konfiantza apur bat hartzen dauenean berba larregi egiten dau. (bizk)
3 vb., vb. prnl. Producir
-tu, biztu/piztu (suscitar), zabaldu (extender); // solo [vb.] [-(r)i] eragin | ekarri, kausatu; solo [vb. prnl.], empezar hasi.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi y eragin al participio.
Desató el enfado de todos: Guztioi haserretu eragin zigun. (bat)
El año pasado se desató una epidemia de viruela loca: Iaz astanafarreri-epidemia piztu eta zabaldu zen. (bat)