Argazkia: Labayru Fundazioa
enloquecer Es
1 vb. Gustar mucho
itzel | oso | sano | ikaragarri gustau/gustatu, txora-txora eginda euki/eduki (expr.), liluratu, zoratu, xarmatu.
Me enloquece el melón con jamón: Meloia pernilagaz lagunduta itzel gustetan jat.
2 vb. Volver loco
zoratu, erotu, zorobilatu, -(r)i burua nahastau/nahastatu | nahasi | nahastu, burua galdu; turbar asaldatu, azorau/azoratu.
Enloqueció al morir su mujer: Andrea hil eta ostetxuan zoratu zan; emaztea hil eta artez burua galdu zuen.
Parece que el viento sur enloquece a los animales: Antza denez, hego-haizeak animaliei burua nahastatzen die.
3 vb., vb. prnl. (fig.) Perder el juicio
zoratu, erotu, turdidu, zorabiotu/zorabiatu, nahastau/nahastatu, nahasi; atolondrar inozentetu, txotxolotu; // sólo [vb. prnl.] -(r)i burutik egin, -(r)i burua arindu, burutik jauzi.
Me enloquece el griterío de los niños: Umeen zarateak turdidu egiten nau.