Argazkia: Labayru Fundazioa
enparadu (bizk) enparatu (bat) Eu
1 adj.
Platerak, katiluak eta beste tresna enparaduak itxiko ditugu hemen.
Zeure pekatuen penitentzia enparadua geratzen da neure kontura. (J. A. Mogel)
2 iz. (sarr. pl.)
el resto, lo demás.
Batzuk sartu dira, baina enparaduak kanpoan dagoz.
Beste enparaduak ez dabe balio.
Afaldu daigun bete artean, eta enparaduak txakurrari emongo jakoz.