Argazkia: Labayru Fundazioa
enparatu 2 (bat) enparadu (bizk) Eu
1 adj.
Beste ikasle enparatuak Tolosakoak dira.
2 iz. (sarr. pl.)
el resto, lo demás.
Nik hauek eramango ditut, enparatuak zeuk eraman.
3