Argazkia: Labayru Fundazioa
fundir Es
1 vb. (col.) Despilfarrar
urtu, jan, irazi, hondatu, gastau/gastatu, bota, xahutu, eralgi, garbitu, zarrasteldu, irion.
2 vb. prnl. Unirse o fusionarse
batu, bildu, bat egin, alkartu/elkartu.
En ese libro se funden muchos pensamientos tradicionales: Liburu horretan bat egiten dute pentsamendu tradizional askok.
3 vb. prnl. Estropearse o quemarse
erre, hondatu.
Se nos han fundido todas las bombillas de casa: Etxeko bonbilla guztiak erre jakuz.
4 vb., vb. prnl. Derretir
urtu, desegin (deshacer), fundidu/funditu, disolbau/disolbatu, galdatu (ref. a metales); // sólo [vb. prnl.] erregaldu.
Tienes que fundir la mantequilla en la sartén pero, ¡cuidado!, no la quemes: Gurina zartagin baten urtu behar dozu, baina gurina erre barik, gero!
sin derretir