Labayru Hiztegia

Comentarios y sugerencias

inor Eu: 1 izord.

nadie.

Ezezko esaldietan eta baiezko konparazinoetan; sarritan be(re)/ere indargarriagaz.

Ez dot inor topau etxean: No he encontrado a nadie en casa. (bizk)

Ez zegoen inor herri guztian: No había nadie en todo el pueblo. (bat)

Inor baino gehiago izan gurakoa da.

Inor ez lakoa zara, negu gorrian mangutsik!

-Ikusi dozu inor? -Ez, inor be ez: -¿Has visto a alguien? -No, a nadie. (bizk)

Ez dugu inor ere ikusi: No hemos visto a nadie. (bat)

Itzelezko lainoa sartu zan eta ezin inor be ikusi: Entró una niebla densa y no pudimos ver a nadie. (bizk)

: 2 izord.

alguien, alguna persona.

Batez be galderazko eta baldintzazko perpausetan, eta baita baiezko jakin batzuetan be.

Inor badator nigaz?: ¿Viene alguien conmigo? (bizk)

Inor etortekotan, gurasoak etorriko dira: De venir alguien, vendrán los padres. (bizk)

sin baten bat, norbait, nonor (bizk)/nor edo nor (bat)

: 3 izord.

otro -tra, otra persona, persona ajena.

Inork esan baleutso, haserratuko zan.

Norberak egin eta inori errua bota.

Neuretzat onena eta inorentzat txarra.

Inoren hutsak ikusten ditu, baina bereak ez.

Inoren ama ona da, baina norberarena hobea.

Geuri ezer esan barik inogaz egin tratua.

Etxekoetan ez, baina inogazko hartu-emonetan kontuz ibili.