Labayru Hiztegia

jirau/jiratu Eu

1 ad. da, ad. dau

girar(se), volverse.

Berarenganantz jirau eta agurtu egin eban.

sin birau/biratu, jirabiratu, jira egin

2 ad. dau

cambiar.

Ez zan izan kapaz bere patua jiratzeko.

sin aldatu

3 ad. dau

procurar, conseguir.

Behar zuena jiratu eta bideari lotu zitzaion.

sin lortu, eskuratu

4 ad. da

arreglarse, amoldarse.

Bakarrik ez nintzen ondo jirau eta laguntza eske urten behar izan neban.

sin moldatu