Argazkia: Labayru Fundazioa
liar Es
1 vb. Atar algo con cuerdas
lotu, amarrau/amarratu, estekatu; envolver bildu, batu.
Lió la caja de cartón con una cuerda para que no se abriera: Kartoizko kajea soka batez amarrau eban edegi ez eiten.
2 vb. Ref. a cigarrillos, hacer
egin, bildu.
3 vb. Convencer
-(r)i buruan sartu, konbentzidu/konbentzitu, gogatu, burutaratu, -(r)i sinistu/sinetsi eragin; inducir bultzatu, makurtu, kuturtu, bairatu (embaucar).
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
4 vb. prnl. (col.) Establecer una relación amorosa
ibili, hasi, arrimau/arrimatu, oheratu (acostarse).
Se ha liado con un hombre mucho mayor que ella: Bera baino zaharragoa dan gizon bategaz hasi da.
5 vb. prnl. Ponerse a hacer algo con intensidad
-(r)i ekin | heldu | lotu, hasi.
Se metió en su habitación y se lió a estudiar: Logelara sartu eta ikasteari ekin zion.
Nos liamos a hablar y para cuando nos dimos cuenta había anochecido: Berba egiten hasi eta konturatu orduko ilundu egin eban.
6 vb., vb. prnl. (col.) Complicar o enredar un asunto
nahastau/nahastatu, nahastu, nahasi, aldrebestu, korapilatu, endredau/endredatu, trabestu/trabes(ka)tu, behar ez dan/den lekuan sartu.
No liemos más las cosas: Ez daiguzan gauzak gehiago nahastau.
Todo se lió por su culpa: Haren erruz trabestu zan dana.
7 vb., vb. prnl. (col.) Confundir
nahastau/nahastatu, nahastu, nahasi, okertu, konfundidu/konfunditu; // sólo [vb. prnl.], equivocarse erratu, oker | huts egin, tronpatu, engainau/engainatu, hankea/hanka sartu (expr.).
Vas a liar al niño con tantas explicaciones: Umea nahastau egingo dozu hainbeste esplikazinogaz.
Me lié y le di otra dirección: Erratu egin nintzan eta beste helbide bat emon neutsan.