Argazkia: Labayru Fundazioa
naturalizar Es
1 vb. Ref. a costumbres, etc., introducir
naturalizau/naturalizatu, bertakotu, bertako egin, sartu, ezarri (establecer); adoptar hartu, koiu/koxitu, [bere | ...] egin, [bera | ...]-gandu, [bere | ...]-ganatu, [bere | ...]-tubere egin.
Es una costumbre extranjera que con el tiempo se ha naturalizado en nuestro país: Kanpokoa izanda be, denporearen porasuz, gure herriak beragandu dauen ohiturea da. (bizk)
Esos vocablos ingleses están naturalizados en nuestro lenguaje: Hitz horiek ingelesetik hartu ditu gure hizkuntzak. (bat)
2 vb. Ref. a animales o vegetales, aclimatar
La zanahoria se naturalizó fácilmente en América: Zanoria erraz naturalizau zan Ameriketan. (bizk)
3 vb., vb. prnl. Nacionalizar
nazionalizau/nazionalizatu, herritartu, bertakotu, bertako egin, herritar egin, uritartu/hiritartu, etxekotu; // sólo [vb.]> (r)i nazionalidadea emon/-(r)i nazionalitatea eman, -sólo [vb. prnl.] nazionalidadea/nazionalitatea hartu.
Se trata de un escritor cubano que se naturalizó en Norteamérica: Ipar Ameriketan herritartu zan idazle kubatarra dogu. (bizk)
No nos dieron muchas facilidades para naturalizarnos en Alemania: Ez ziguten erraztasun handirik eman Alemaniako nazionalitatea hartzeko. (bat)