Argazkia: Labayru Fundazioa
obstruir Es
1 vb., vb. prnl. Cerrar el paso
itxi, zarratu/zerratu, buxatu (atascar); // sólo [vb.] traba egin, enbarazu egin, oztopo egin (estorbar).
Las tuberías se han obstruido por la porquería: Zikinkeriarekin hodiak buxatu egin dira. (bat)
Los desprendimientos de tierra han obstruido la ruta: Mendiak narra egin dau eta ibilbidea itxita dago. (bizk)
Ese camión está mal aparcado y está obstruyendo la carretera: Hori kamioiori txarto aparkauta dago eta enbarazu egiten dau kaminoan. (bizk)
sin atrancar
2 vb. (fig.) Impedir una acción
-(r)i galarazo/galarazi, eragotzi.
Siempre obstruye el trabajo de los demás: Beti besteen beharrari galarazoten deutso. (bizk)