Argazkia: Labayru Fundazioa
origen Es
1 s.m. Principio o nacimiento
El fontanero localizó el origen de la fuga: Itoginak emoiaren jatorria aurkitu eban.
El abuelo nunca volvió a su ciudad de origen: Aitita ez zan inoiz itzuli jaioterrira.
sin principio
2 s.m. Causa o motivo desencadenante
eragile, jatorri, kausa.
El origen de su problema es un esguince mal curado: Bere arazoaren eragilea txarto sendatutako zaintiratua da.
3 s.m. Ascendencia o linaje
jatorri, familia, sorterro (tb. casta), leinu, erraza/arraza, etorki.
Lugar de origen: Sorlekua, jaiolekua, sorgia.
Esa persona es de origen plebeyo: Pertsona hori jatorri bilaukoa da.
4 s.m. En matemáticas
jatorri, abiaburu.