Argazkia: Labayru Fundazioa
parar Es
1 vb. Terminar
amaitu, bukatu, akabau/akabatu.
No sé en qué parará esta experiencia: Ez dakit zelan bukatuko den bizipen hau.
2 vb. Recaer
joan, heldu, bukatu, amaitu.
El herido se preguntaba a dónde irían a parar sus pertenencias al morir él: Zaurituak jakin gura eban, bera hiltean, bere gauzak noren eskuetara joango ziran.
3 vb. Alojarse o hallarse
Dime dónde pararás esta noche: Esaidazu non egongo zaren gaur gauez.
4 vb. Ref. a algo que se mueve, detener
gelditu, lotu, geratu.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi y eragin al participio.
La policía paró el tráfico: Poliziak zirkulazinoa gelditu eban.
5 vb., vb. prnl. Cesar o interrumpir en el movimiento
gelditu, lotu, geratu.
Para de dar saltos, que me pones nervioso: Lotu zaitez, ez emon salto gehiago, urduri ipinten nozu eta.
Si la lavadora se para otra vez, tendré que llamar al técnico: Garbigailua barriro gelditzen bada, teknikoari deitu beharko deutsat.