Argazkia: Labayru Fundazioa
pinchar Es
1 vb. (fig.) Ref. a personas, estimular
akulatu/akuilatu, eztenkatu, zirikatu, kinatu, sakatu, bultzatu, -(r)i adorea | aurrerabidea emon/eman.
2 vb. Poner inyecciones
-(r)i injekzinoa/injekzioa ipini | jarri.
3 vb. (col.) Ref. a teléfonos, intervenir
(kontrolpean | eskupean) hartu, kontrolau/kontrolatu.
Les pincharon el teléfono de la sede durante cinco meses: Bost hilabetean egoitzako telefonoa hartua izan dute.
4 vb. (col.) Ref. a discos, poner en el tocadiscos
ipini, jarri.
5 vb. Sufrir un pinchazo
(gurpila) zulotu/zulatu.
Tienes que aprender a cambiar las ruedas porque cuando menos te lo esperas, pinchas: Ikasi egin behar dozu erroberak aldatzen, gitxien espero dozunean, erroberea zulotu egiten da eta.
6 vb. Inyectar droga
drogea injektau/droga injektatu (tb. con sartu).
sin chutar
7 vb. (fig.) Enojar o mortificar
zirikatu, kinatu, ziztatu, kilikatu, bultzatu; hacer rabiar ernegau/ernegatu, haserratu/haserretu, gogaitu.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi y eragin al participio.
8 vb., vb. prnl. Picar o herir con algo punzante
sartu, zuloa egin, zulotu/zulatu, pikau/pikatu; // sólo [vb.] ziztatu, sastatu, kinatu.
Me he pinchado el pie con un clavo mugriento: Untze lohia sartu dot hankatik.
sin punzar