Argazkia: Labayru Fundazioa
proceder Es
1 s.m. Comportamiento
portaera, jokabide, jokamolde, jokaera, ibilmolde, egitate; buena conducta gizalege, jendetasun, edukazino/edukazio.
2 vb. Tener origen
etorri, heldu, -koa izan, jatorri(a) euki/eduki | izan, iturburu(a) euki/eduki | izan (ref. a cosas).
Sus padres proceden de Alemania: Alemaniatik etorri dira bere gurasoak; Alemaniakoak dira bere gurasoak.
La neumonía procede de un catarro: Neumoniak katarroan du jatorria.
sin provenir
3 vb. Venir o haber salido de un lugar
-koa izan, etorri.
Este cuadro procede de un museo de Bilbao: Koadro hau Bilboko museo batekoa da.
4 vb. Ref. a personas, actuar de cierta manera
jokatu, portau/portatu.
5 vb. Ser conveniente
erazkoa | egokia | zuzena | arteza | ganorazkoa | aproposa izan, komenigarria izan (ser conveniente), behar dan/den modukoa izan.
Creo que no procede contarlo todo: Uste dut ez dela egokia dena kontatzea.
sin convenir