Labayru Hiztegia

LABAYRU
HIZTEGIA HIZTEGI
FRASEOLOGIKOA
Argazkia: Labayru Fundazioa
Iruzkinak eta proposamenak
vano -na Es
1 adj. Que no tiene utilidad
alper(reko)/alfer(reko), huts, alferrikako; // sólo [adv.] alperrik/alferrik.
Fueron muchos los intentos pero todos vanos: Saiakera asko egin zituan baina alperrekoak eurok.
sin ineficaz
2 adj. Que no tiene fundamento o justificación
zentzunbako/zentzugabe(ko), zuztarbako/zuztargabe, ganorabako/ganoragabe, senbako/sengabe(ko), funsgabe; // sólo [adv.] zentzun barik/zentzu(rik) gabe, oinarri barik/oinarri(rik) gabe, zuztar barik/zuztar(rik) gabe, funts(ik) gabe.
Todavía vive con la vana ilusión de recuperar su amistad: Ha atzera be lagun izango dauelako uste zentzunbakoa dauka hondino be buruan.
3 adj. Falto de contenido
huts(al), (gain)azaleko, baliobako/baliogabe (falto de valor).
Los discursos de los políticos están llenos de palabras vanas que ocultan la verdad: Politikoen hitzaldiak egia ezkutatzen duten hitz hutsalez beteta daude.
4 adj. Presumido
harro(putz), harrotsu, (buru)eretxi/(buru)iritzi, handiuste/hantuste, handigura, haizeputz, tartain.
sin presumido -da
5 adj. Ref. a frutos, cuya semilla está seca o podrida
ikol, oskol, zimur, txigor, kaskal.
6 s.m. En arquitectura y construcción
bao, hutsune, sakonune, kofadura.
sin hueco