Argazkia: Labayru Fundazioa
arrojar Es
1 vb. Lanzar
jaurti, bota, e(ra)gotzi, jaurtigi/jaurtiki, iraitzi, urtigi/aurtiki (clás.).
sin vomitar, tirar
2 vb. Expulsar
(kalera) bota, bialdu/bidali, kanporatu, kaleratu, iraitzi, kasatu, ohildu, airatu, akazatu.
3 vb. Emitir
bota; ref. a sonidos egin, atera; ref. a la luz emon/eman, egin; ref. a fluidos erion/jariatu, jario.
sin echar
4 vb. Dejar caer
bota; ref. a la raba para atraer a los peces mazi egin, mazitu.
5 vb. Vomitar
errebesau/errebesatu, (barrukoak | larriak) bota, gonbitu/gonbito egin, oka | goraka | ga(i)nez/gainez | goiti egin, gonbitau/gonbitatu, trokau/trokatu, botaka | gonbituka/gonbitoka egin, txahala | moxalak bota (col.).
Arrojó toda la comida cuando le dijeron de qué se trataba: Bazkari guztia bota eban zer zan esan eutsienean.
6 vb. Dar como consecuencia
adierazo/adierazi, erakutsi, emon/eman.
7 vb. Tirarse
jauzi | saltu/salto egin, saltau/saltatu, oldartu, bere burua bota (precedido de gen. reflexivo), egotzi.
El ladrón se arrojó desde la ventana del segundo piso y consiguió escapar: Lapurrak bigarren pisutik behera saltu egin eta iges egitea lortu eban.