Labayru Hiztegia

atertu Eu

1 ad. da, ad. dau

escampar, dejar de llover, dejar de nevar.

Atertu ebanean, kalera urten genduan: Cuando dejó de llover, salimos a la calle. (bizk)

Euria atertu dau: Ha dejado de llover. (bizk)

2 ad. da, ad. dau

cesar, parar, detener(se).

Gau guztian izan ditut negar eta negar haurrak; atertu ere ez dira egin, gero!: He tenido a los niños llorando toda la noche; ¡sin parar! (bat)

sin gelditu

3 ad. da

descansar, reposar.

Sei egunez egin zituen Jainkoak gauza guztiak eta atertu edo deskantsatu zen zazpigarren egunean. (J. Lizarraga)

sin atseden hartu, atseden egin, atsedendu, deskantsau/deskantsatu, pausatu, epea/epe hartu

4 ad. da, ad. dau

parar de, cesar de.

-tik osagarriagaz.

Ez da atertzen jendea tonbara jitetik: No para de venir gente a la tumba.

Ez dira espantutik atertu: No han parado de asombrarse.