Labayru Hiztegia

garai Eu

1 iz.

época, tiempo, sazón, ocasión.

Gerra-garaian gose handia zegoen.

Ereiteko garaia dugu.

Lehengo garaiak ez dira beti onenak izaten.

Garai onean zein txarrean, beti euskeraz bizi!

Garai baten lagun handiak ginan.

Bai, garai onean heldu zara, trenak urten eta gero!

sin sasoi, tenore, tertzio, txolarte, aldi, aro

2 adj.

alto -ta.

Toki garai batera igo zen.

Hodei garaien gainetik.

sin altu, goi, gora, tantai, goiti, goitsu

3 iz.

alto, altura, parte superior, parte alta.

Basahuntza garaietan bizi ohi da.

Garaitik behera jaitsi zen.

sin jagi (bizk)/jaiki (bat)

4 iz.

hórreo, granero. Actualmente tb. utilizado como establo.

Artoa garaian gordeko dogu.

Sukaldea hotz eta etxe-aurreko garaia garau barik.

sin arnaga

5 iz.

victoria, superioridad.

Gudan garai atera zirenak.

sin garaipen

6 iz.

ventaja, superioridad.

Ezin hartu du garaia.

sin alde

7 adj.

elevado -da, excelso -sa, sublime.

Edozein hizkuntzatako idazlan garaienak.

Garbitasuna baino balio garaiagorik ez balego bezala.

sin jaso, garaitsu

8 adj. Geogr.

alto -ta.