Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

prudente Es: 1 adj. Que actúa con sensatez y moderación

zentzundun/zentzudun, zentzun/zentzu handiko | oneko, zuhur, burudun, arduratsu (responsable), adindun, jarri, zori, begiratu (comedido).

Hay que ser prudente a la hora de tomar decisiones: Erabakiak hartzeko orduan zuhur ibili behar da.

Es un señor prudente, no malgasta el dinero: Gizon begiratua da, ez du dirua botatzen.

sin recatado -da

: 2 adj. Que es razonable

egoki, erazko, behar dan/den moduko, jaseko, taiuzko/taxuzko, errazoizko/arrazoizko.

Si no llegas a una hora prudente, te castigaré: Ez bazara arrazoizko orduan heltzen, zigortu egingo zaitut.

Se quedaron a una prudente distancia de la carretera: Errepidetik distantzia egokira gelditu ziren.