Argazkia: Labayru Fundazioa
raíz Es
1 s.f. En una planta
sustrai, zuztar, erro, arradiza, betar (tb. tubérculo), zepa (cepa), zan/zain (fig.).
2 s.f. Causa o motivo
zergaiti(ko)/zergati(ko), errazoi/arrazoi, kausa, zio, kari; fig erro, sustrai, zuztar; debido a -(r)en kariaz | kausaz, hori dala--ta/dela eta, [aux.]-(e)lako.
El hecho de no escuchar a los demás es la raíz de la mayoría de los enfados: Besteei entzuten ez deutsegulako jatorkuz haserrerik gehienak; besteen esanak entzun ezak dakarz haserrerik gehienak.
Todavía no sabemos cuál fue la raíz de la discusión: Hondino ez dakigu zein izan zan eztabaidearen zergaitia; ez dakigu oraindo zeren kariaz etorri zen haserrea.
3 s.f. (fig.) Procedencia
Esa música tiene raíces africanas: Musika horrek Afrikako doinuetan ditu erroak.
4 s.f. En un diente
sustrai, zuztar, erro.
5 s.f. En gramática
6 s.f. En matemáticas
7 s.f. Base
sustrai, hasiera, oin.
Esa crema hay que aplicarla en la raíz del pelo: Krema hori ilearen sustraian eman behar da.