Argazkia: Labayru Fundazioa
sustraer Es
1 vb. Robar o hurtar
ostu, lapurre(ta)n egin (sin especificar el hurto), lapurtu, ebatsi, -(r)i kendu <(quitar); expr eskua(k) luze erabili, -(r)i eskua luzatu, bipildu.
En fiestas de Durango me sustrajeron el móvil: Durangoko jaietan mugikorra lapurtu zidaten.
sin robar
2 vb. Separar una parte de un conjunto
atera, erauzi, irazi/iragazi, jalgi, ilki; separar banatu/bana(ka)tu, banandu, bereizi.
3 vb. En matemáticas
kenketea/kenketa egin, kendu.
sin restar
4 vb. Apartar alguien de una obligación
alde batera itxi/utzi, saihestu, ebitau/ebitatu; escabullirse isilean hanka | alde | ospa egin, isilean joan.
Se estaba aburriendo y se sustrajo pronto: Aspertzen egoan eta arin egin eban ospa.