Argazkia: Labayru Fundazioa
jaube izan (bizk) jabe izan (bat) Eu
1 ad. lok., ad. da
ser poseedor, ser dueño, controlar.
Beti -(r)en osagarriagaz.
Zelan jagongo dozu umea, zeure buruaren jaube be ez zara eta?: ¿Cómo vas a cuidar al niño, si ni siquiera eres dueño de ti mismo? (bizk)
Herri zabal askoren jaube dira eta eskumena daukie horretarako be. (bizk)