Labayru Hiztegia

kexau/kexatu Eu

1 ad. da

quejarse, lamentarse.

Ez zaitez kexatu, ez daukazu arrazoirik eta.

sin errenkurea hartu (bizk)/arranguratu (bat), protestau/protestatu, negar egin, hiletea/hileta jo

2 ad. da

inquietarse, afligirse.

Tristatzen eta kexatzen hasi zen.

sin larritu, arduratu, kezkatu

3 ad. da

apresurarse, dar(se) prisa.

Kexa gaitezen, berandu da eta.

sin presatu, mobidu (bizk)/mugitu (bat)

4 ad. da, ad. dau

enfadar.

Gogorki ihardetsi nion, kexatu ninduen eta.

sin sutu, haserratu (bizk)/haserretu (bat)