nahiko | nahikoa izan
1 ad. lok., ad. da, ad. dau
Nahikoa da baten esatea, esana egiteko: Basta con decirlo una vez, para obedecer.
Apur bat nahiko dot, ez naz gose eta: Tengo suficiente con un poco, porque no tengo hambre. (bizk)
2 ad. lok., ad. da (adkor.)
haber de más, bastar de.
Harridura-perpausetan eta aditz inpersonala lez erabilia batez be: nahiko da edo nahikoa da.
Nahikoa da berbarik! Ez dut gehiago entzun nahi!: ¡Basta de palabras! ¡No quiero oír más! (bat)