Argazkia: Labayru Fundazioa
ahorcar Es
1 vb. Abandonar una actividad
(bertan behera) itxi/utzi, alde batera itxi/utzi | laga, abandonau/abandonatu, baztertu, alboratu.
Harto de estudiar, ahorcó sus estudios y empezó a trabajar: Ikasteaz gogaituta, ikasketak bertan behera utzi eta beharrean hasi zen. (bat)
2 vb. Matar o morir en la horca
urkatu, bere burua urkatu (precedido de gen. reflexivo).
Lo ahorcaron en la plaza del pueblo a la edad de cuarenta años: Herriko plazan urkatu eben berrogei urte eukazala. (bizk)
esr El gran ladrón manda ahorcar a los pequeños: Ohoin handiak urka erazten ditu txipiak.
sin colgar